In memoriam Pia ten Hoeve

Deze week ontvingen we het verdrietige bericht dat op zondag 7 september 2025 onze zeer gewaardeerde collega Pia ten Hoeve op 54-jarige leeftijd is overleden. We zijn geschokt door het bericht en verdrietig. We nemen afscheid van een zeer warme en betrokken collega. Dat valt ons zwaar. Onze gedachten gaan allereerst uit naar de nabestaanden van Pia: haar man en dochter, de familie en vrienden. Maar ook leven we mee met alle collega’s, vrijwilligers en bezoekers van de Wijkplaats waar Pia goed contact mee had. Dat ze er niet meer is raakt ons. Deze dagen halen we met elkaar herinneringen op. Daar delen we ook graag wat van.  

Op 1 februari 2002 kwam onze collega Pia in dienst van de Protestantse Gemeente Utrecht. Ze ging aan de slag als kinder- jongerenwerker. Een aantal jaar geleden werd ze diaconaal werker van de Wijkplaats; een functie die echt bij haar persoonlijkheid paste. Ze bouwde mee aan een warme plek in de wijk Lombok waar iedereen welkom was. Een taak die ze van Marja overnam. Ze was coördinator van de voedselbank op donderdag, aanspreekpunt voor de eetgroep op woensdagavond, was betrokken bij de koffieochtenden en taallessen en het kledingwinkeltje. Ze hield van het contact met al die verschillende mensen. Ze deelde lief en leed. Ze luisterde, bood hulp als dat nodig was en deelde ook wat van haar eigen leven. Zo hoorden we wat over haar vakanties, haar dochter, haar man en hun lieve hond waar ze vaak mee wandelde. Tijdens corona probeerde ze ook met zoveel mogelijk bezoekers contact te houden.

Vorig jaar bleek Pia ernstig ziek en moest ze haar taak als coördinator neerleggen. We hoopten dat het tijdelijk was, maar de werkelijkheid bleek anders. Het werk hervatten lukte niet meer, hoe graag ze dat ook gedaan had. Ondanks die tegenslag bleef ze positief. Ze was dankbaar voor al het medeleven dat ze kreeg en ze voelde zich gedragen. Ze bleef contact houden met collega’s, met vrijwilligers en bezoekers via app, telefoontjes, spraakberichtjes en kaartjes. Dat persoonlijke contact tekende haar. Iedereen mocht erbij horen. Ze had liefde voor mensen die op haar pad kwamen. Ze wilde er zijn, klaar staan met een kop koffie, wat voedsel, een maaltijd en een luisterend oor. Pia had een diaconaal hart. Met Friese wortels. Want ook daarover werd weleens gesproken. Pia was altijd positief. Pia hield niet van onrecht en sprak mensen aan als er vervelend over iemand anders gesproken werd.

Het is moeilijk te bevatten dat Pia er niet meer is en niet meer binnen zal lopen in de Wijkplaats. Maandag 15 september nemen we afscheid van haar. Deze dagen halen we met elkaar herinneringen op en gedenken we haar. In de Wijkplaats is een gedenkhoek ingericht met foto’s van Pia aan het werk in de Wijkplaats, zoals we haar kennen: vest aan, bril op haar hoofd, glimlach om de mond, handen uit de mouwen.

We zijn dankbaar voor de jarenlange inzet van Pia voor de PGU, de Diaconie en voor de stad. Lieve Pia, we gaan je missen, maar we bouwen door op waar jij de afgelopen jaren aan werkte: een warme buurthuiskamer in Lombok waar iedereen welkom is en gezien wordt.